«قرارداد هوشمند» یک قطعه کد برنامه‌نویسی است که در بلاک چین ذخیره می‌شود و با دریافت تراکنش از سمت کاربران، کدهای خود را اجرا می‌کند. به بلاک چین‌هایی که قابلیت ساخت قرارداد هوشمند در آن‌ها موجود است پلتفرم قرارداد هوشمند گفته می‌شود. قراردادهای هوشمند پس از آپلود شدن در بلاک چین قابل تغییر و حذف نیستند بنابراین می‌توان از آن‌ها برای اجرای قراردادهای مختلف با حذف نهادهای واسطه استفاده کرد. «اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز» (Decentralised Apps | DApps) با استفاده از مجموعه‌ای از قراردادهای اصطلاحات بازار ارزهای دیجیتال سید محمد سید حسینی هوشمند ایجاد می‌شوند.
DApp (برنامه غیرمتمرکز)
- پلتفرم‌ها در کشورهای مختلف وظیفه دارند اطلاعات کاربران خود را بر مبنای استانداردهای KYC جمع آوری کرده و برای جلوگیری از اقدامات غیر قانونی مانند پولشویی، آنان را در اختیار نهادهای دولتی قرار دهند.
- سختی شبکه یا سختی استخراج متغیری است که هدف آن ثابت نگه‌داشتن میانگین زمان ایجاد یک بلاک در شبکه است.
- ایده متاورس ابتدا از تخیل نیل استفنسون نشأت گرفت که در سال 1992 در رمان سایبرپانک خود Snow Crash “متاورس” را توصیف کرد.
- در این شرایط گفته می‌شود که فلان ارز به اشباع خرید رسیده و دیگر کسی مایل به خرید آن نیست.
دائو، سازمان خودگردان غیرمتمرکز
هزینه ای که توسعه دهندگان برای استفاده از این سیستم باید به شبکه اتریوم بپردازند. در هاردفورک، پروتکل شبکه دچار تغییرات اساسی می شود و بلاک چین به دو بلاک چین تقسیم شده و نسخه جدیدی از بلاک چین ایجاد می شود. به فرایندی که طی آن تائید تراکنش‌ها با استفاده کامپیوترها و بر اساس حل مسائل ریاضی رمزنگاری‌شده انجام می‌شود، ماینیگ گفته می‌شود. درنهایت و پس از تائید صحت تراکنش، بلاک جدیدی به زنجیره بلاک‌های قبلی اضافه می‌شود.